ඉර පායන්නැති – හඳ පායන්නැති
දින පැය තත්පර වී ගිලිහී යන
දින දහයක් ගෙවියන් ගෙවියන්
ඈත ක්ෂිතිජයේ – මට නොපෙනෙන්නට
මට පායන්නැති හිරැ පායන්
සැතපුමි දසදහසක් මහ ගවි දුර
එක ක්ෂණිකෙන් යාවීයා නම්
දෙනෙත් පියාගෙන – ඉන්නම් තුන් යම
සිහිනෙන් හෝ ඔබ ලඟ ඇත්නම්
රෑ වුනාම තරැ නිදනු බලනවද
තනි තරැවක් වී මා ඉන්නම්
>–දිල්මිණී–>
No comments:
Post a Comment